-
1 zw|olnić2
pf — zw|alniać2 impf Ⅰ vt 1. (rozluźnić) to release, to relax [uścisk, chwyt]- zwolnić cięciwę łuku to unstring a bow2. (pozbawić pracy) to dismiss, to lay off- zwolnić pracownika dyscyplinarnie to dismiss an employee on disciplinary grounds- z kopalni zwolnili wtedy wiele ludzi they laid off a lot of people from the mine at that time3. (wypuścić na wolność) to release, to discharge- zwolnić kogoś z więzienia/aresztu to release sb from prison/custody- zwolnić kogoś za kaucją/warunkowo to release sb on bail/on parole4. (przestać zajmować) to vacate [pokój, mieszkanie] 5. (uwolnić od obowiązku) to exempt, to release- zwolnić kogoś z lekcji/dyżuru to excuse sb from class/duty- zwolnić kogoś ze służby wojskowej to exempt sb from military service- zwolnić kogoś z odpowiedzialności za coś to absolve sb of responsibility for sth- zwolnić kogoś z opłat to exempt sb from payment- zwolnić kogoś od kary to let sb off- przedsiębiorstwa zwolnione od podatku companies exempt from taxation- darowizny zwolnione od podatku tax-deductible a. tax-exempt donations- towary zwolnione od cła duty-free goodsⅡ zwolnić się — zwalniać się 1. (uzyskać zgodę na wyjście) to be excused- zwolniła się z ostatnich dwóch lekcji she was excused from the last two classes- zwolnił się wcześniej z pracy he excused himself and left work early2. (odejść z pracy) to hand in one’s notice, to give up one’s job; to quit pot.- jeśli nie dostanę podwyżki, zwalniam się if I don’t get a rise, I’m quitting- zwolnił się z pracy, żeby opiekować się chorym synem he gave up his job in order to take care of his sick son3. (zostać opuszczonym) [pokój, mieszkanie] to be vacated- długo czekał, aż zwolni się stolik he had to wait a long time for a table- zwolnił się etat w księgowości there’s a vacancy in the accounting departmentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zw|olnić2
См. также в других словарях:
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… … Słownik języka polskiego
osamotnieć — dk III, osamotniećeję, osamotniećejesz, osamotniećej, osamotniećniał, osamotniećnieli, osamotniećały, osamotniećali «zostać samotnym, opuszczonym» Po wyjeździe gości bardzo osamotniał … Słownik języka polskiego
zwolnić — dk VIa, zwolnićnię, zwolnićnisz, zwolnićnij, zwolnićnił, zwolnićniony zwalniać ndk I, zwolnićam, zwolnićasz, zwolnićają, zwolnićaj, zwolnićał, zwolnićany 1. «zmniejszyć szybkość, tempo czegoś, uczynić wolniejszym» Zwolnić kroku. Zwalniać bieg… … Słownik języka polskiego
